عروض»؛ واژه‌ای عربی و به معنای فنّ سنجیدن شعر و شناختن وزن‌ها و بحرهای کلام منظوم با افاعیل عروضی و پیدا کردن اوزان اشعار بر پایه آن افاعیل است. به این دلیل این دانش را عروض» نامیده‌اند که وزن شعر بر آن عرضه میشود. در ضمن، اصطلاح عروض» به جزوِ آخر از مصراع یکم هر بیت شعر هم اطلاق میشود.
وجه تسمیه
سبب نامیدن آن را به عروض» چنین گفته اند که موزون از ناموزون بوسیله آن شناخته میشود و یا چون آن ناحیه و قسمتی از علوم است و یا به سبب آنکه صعب و سخت می باشد و یا به این جهت است که شعر را بر آن عرضه می دارند و یا این که چون در مکه بر خلیل بن احمد الهام شد بدین نام خوانده شده است.
سیفی در وجه تسمیه آن وجوه بسیار نوشته است، مِن جمله آن دو وجه است که خلیل بن احمد در مکه مبارکه به این علم ملهم شده، یکی از اسمای مکه عروض است، این علم را به اسم مکه خوانند تیمناً. یا آنکه عروض به معنی معروض است. این علم نیز معروض ٌعلیه شعر است که شعر را بر آن عرض می کنند تا موزون از ناموزون جدا شود. آن را [عروض را] از بهر آن عروض خواندند که معروض ٌعلیه شعر است، یعنی شعر را بر آن عرض کنند تا موزون آن از ناموزون پدید آید و مستقیم از نامستقیم ممتاز گردد و آن فعولی است به معنی مفعول، چنانکه رَکوب به معنی مرکوب و حَلوب به معنی محلوب
پرکاربردترین اوزان شعر فارسی
آموزش وزن شعر به زبان ساده
● آشنایی با بحرهای عروضی
شعر ,عروض ,وجه ,مکه ,علم ,معنی ,و یا ,بر آن ,به معنی ,است که ,این علم
درباره این سایت